Question: What do I do when I am all out of things to contemplate on?
Answer: Normally, our ears and eyes are always scanning around looking for trouble. You might not notice it. If you have nothing to contemplate, focus on the things you see and hear. What thoughts come to mind afterwards?
Or if you read a book or watch the news, observe what you are thinking during the process. From there, follow your train of thought. For example, someone says that they keep up with celebrities. You instantly think, I never thought this person would be that type. Why would a foreigner be interested in Thai celebs? You might ask them or start thinking about why you think foreigners shouldn’t be interested in Thai celebs. What are you thinking? That between foreigners and Thais, foreigners are better? Or that one culture can actually be better than another? What standards are you using to measure this? This is already more than enough to think about.
Reading a book or watching TV or listening to music, these are all things that provoke thought. Whatever it is you are surrounded by, think about that. Relate it to yourself. You must be observant. Be observant and know how to ask good questions, that’s all.
จะทำอย่างไงถ้าไม่มีเรื่องคิด
ธรรมดาแล้ว หู ตา ของเรา มันหาเรื่องใส่ตัวตลอดเวลาอยู่แล้ว เราอาจไม่ได้สังเกต ถ้าไม่มีเรื่องคิด ให้มุ่งไปที่สังเกตว่าเราเห็นอะไร ได้ยินอะไร แล้ว ใจเราคิดอะไรหลัวจากนั้น
หรือไม่ก็อ่านหนังสือ ดูข่าว แล้วสังเกตดูว่า เราคิดเรื่องอะไร จากนั้น ก็ตามความคิดนั้นไปเลย เช่นเขาบอกว่า เขาติดตามเรื่องของดารา เราคิดทันทีเลยว่า ไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนแบบนี้ ทำไมฝรั่งจึงสนใจเรื่องดาราไทยได้ เราอาจจะ
ถามเขา หรือเริ่มคิดเลยก็ได้ว่า ทำไมเราจึงคิดว่าฝรั่งไม่ควรสนใจดาราไทย เรากำลังคิดอะไรอยู่ ฝรั่งกับไทย เรากำลังเปรีบบเทียบว่า ฝรั้งดีกว่าไทยงั้นหรือ หรือมันเป็นแบบนั้นได้จริงๆ หรือ เราเอาอะไรเป็นมาตรฐานในการเปรียบเทียบ ฯลฯ แค่นี้ก็มีเรื่องให้คิดแล้ว
อ่านหนังสือ หรือดูทีวี ฟังเพลง ฯลฯ ล้วนแต่เป็นสิ่งกระตุ้นให้คิดได้ทั้งนั้น อยู่กับอะไร ก็คิดเรื่องนั้นๆ เอาเข้าตัว แต่ต้องช่างสังเกต ต้องช่างสังเกตและตั้งคำถามให้เก่ง ก็เท่านั้น
No Comments